|
Walka na pięści jest jednym z najstarszych
sportów, znanym już w starożytnej Grecji i w Cesarstwie Rzymskim[1].
Znajdował się on w programie antycznych
igrzysk olimpijskich. Statyczne bijatyki dwóch
zawodników były bardzo brutalne i czasem kończyły się
śmiercią. Walki te, toczone z minimalną ilością reguł,
niewiele miały wspólnego z boksem – sportem,
jaki narodził się w 1719 roku w Anglii. Wówczas to James Figg, uznawany za
pierwszego w historii mistrza Anglii, założył przy
Tottenham Court Road w Londynie akademię boksu. Walczący nie
nosili rękawic i zadawali ciosy aż któryś z nich został znokautowany lub opadł z sił[2].
Jack Broughton, który w 1730
roku zastąpił Figga, przez 18 lat zachował mistrzowski
tytuł i jako pierwszy skodyfikował podstawy zasad tego
sportu. Wstrząśnięty śmiercią na ringu jednego ze swych
przeciwników, George’a Stevensona, sformułował i
wprowadził w życie zbiór zasad znany jako Broughton’s Rules, które w
I połowie XIX wieku zostały zastąpione przez London Prize Ring Rules.
|
